Een grindpad tussen het groen, met aan het einde een klein plein en een prachtig grote boom, vol gouden bladeren.

Een boom waarvan ik de naam kwijt ben in de Amsterdamse Hortus.

In oktober vorig jaar bezocht ik de Hortus Botanicus in Amsterdam. Dat was een haast religieuze ervaring, dus natuurlijk besloot ik pas een jaar later nog eens zoiets te doen. Afgelopen weekend was het tijd voor de Oude Hortus in Utrecht. Weer een heerlijke ervaring - ik loop flink achter met vakantie nemen, en het voelt alsof ik er zo weer een half jaar tegenaan kan. Nu heb ik een plan: ik ga de hortus op.

In Nederland zijn 27 botanische tuinen verenigd in de - je hoort het al - Nederlandse Vereniging van Botanische Tuinen, de NVBT. Daarnaast zijn er verschillende grotere en kleinere tuinen die om wat voor reden dan ook geen lid zijn. Er zijn openbare boomtuinen, honderden jaren oude universiteitstuinen, maar bijvoorbeeld ook een ecologische tuin die één middag in de week open is in het groeiseizoen. Ik ben niet van plan een complete lijst te maken, maar een korte zoektocht vindt een stuk of 40 tuinen.

In de komende jaren wil ik er een boel gaan bezoeken: ik ga de hortus op. Dit is hopelijk de minst interessante post in de serie die ik hierover ga bijhouden. Het is voor mij een goed excuus om meer te schrijven - ik schrijf graag maar heb zelden iets interessants te zeggen - en die tuinen bezoeken doe ik toch wel. Stay tuined!